Sinds er een vreemde toren van wit licht is opgedoken, vervliegt de wereld langzaamaan. Eén voor één verdwijnen de mensen op onverklaarbare wijze. Héli en Selen kennen elkaar niet, maar zij zijn de enige overlevenden. Ze lopen rond in een spookstad, in een wereld die is opgehouden te bestaan. Alleen de geheimzinnige witte toren staat er, de verantwoordelijke voor al die gestolen levens. Vastbesloten om de waarheid te achterhalen stappen ze op de toren af…

Timothée Leman maakt met De wereld voorbij een knaller van formaat. Zowel het scenario als de tekeningen zijn om je vingers bij af te likken: sfeervol, sprookjesachtig, idyllisch… ondanks de apocalyptische inhoud. De wereld voorbij is het verhaal van een bizarre, magische zoektocht naar zichzelf van twee jongeren die te maken krijgen met belangen en krachten die hun petje te boven gaan. Maar is dat niet precies hoe het leven soms voelt voor elk van ons?

Noot van de vertaler: wat een schitterende tekeningen! De sfeer in dit album is echt bijzonder. Het eerste struikelblok was, voor mij, de titel. In het Frans Après le monde, maar 'Na de wereld' klinkt niet geweldig. Maar dan ga je aan het denken en na de wereld is de wereld voorbij. Vandaar De wereld voorbij, mysterieus genoeg om de inhoud van de graphic novel te weerspiegelen. Sla het boek open en laat je betoveren.

Verschenen bij Uitgeverij Daedalus.